Ulice u Novom Sadu dobijaju imena, evo po kome će se zvati

U nastavku pročitajte nova imena ulica, kao i kratke biografije ličnosti po kojima će dobiti imena.

 

Prote Georgija Živanova

 

Ulica broj 3 u Veterniku nosiće naziv Ulica prote Georgija Živanova. U obrazloženju Komisije navodi se da je Georgije Živanov rođen 23. januara 1897. godine u Mošorinu, a završio gimnaziju u Novom Sadu 1917, te Bogosloviju u Sremskim Karlovcima 1921. godine. Pre nego što je postao sveštenik, Živanov je bio veroučitelj u Novom Sadu i sekretar FK Vojvodina. Okupaciju je dočekao u Žablju, gde je ubijen 5. januara 1942. godine u "Božićnoj raciji" u opštinskom podrumu. 

 

Jovana Radonića

 

Ulica broj 4 dobija u Veterniku nosiće naziv Ulica Jovana Radonića. Jovan Radonić rođen je 1873. godine u Molu. Bio je srpski istoričar, akademik i učenik čuvenog češkog istoričara Konstantina Jirečeka. Kako se navodi u obrazloženju Komisije, Radonić je bio i bibliotekar Matice srpske, profesor na Beogradskom univerzitetu, a učestvovao je i u balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. Bio je i poslanik u Narodnoj skupštini i senator grada Beograda. Izučavao je nacionalnu srpsku istoriju i izdavao naučne kritike. Preminuo je 1956. godine u Beogradu.

 

Patrijarha Vikentija 

 

Ulica broj 5 u Veterniku zvaće se po patrijarhu Vikentiju koji je rođen 1890. godine u Bačkom Petrovom Selu koji je izabran za patrijarha 1950. godine. U krugovima SPC poznat je po tome što je "rešio pitanje socijalnog i penzionog osiguranja sveštenstva". Komisija navodi da je bio aktivan i u Istorijskom društvu Vojvodine. Preminuo je 1958. godine.

 

Slavka Gavrilovića

 

Ulica broj 7 u Veterniku zvaće se Ulica Slavka Gavrilovića, po srpskom akademiku i članu Srpske akademije nauka i umetnosti rođenom 1924. godine u Sremskim Lazama. Slavko Gavrilović bio je i učesnik Narodnooslobodilačkog pokreta. kustos u Muzeju Vojvodine, predavač na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu i naučni savetnik u istorijskom institutu. Dobitnik je oktobarskih nagrada Beograda i Novog Sada i nagrade za životno delo Univerziteta u Novom Sadu. Preminuo je u Novom Sadu 2008. godine.

 

Dimitrija Kirilovića

 

Ulica broj 8 u Veterniku dobija naziv Ulica Dimitrija Kirilovića. Dimitrije Kirilović bio je naučni radnik, sekretar Društva za Srpsko narodno pozorište i istoričar pozorišta. Bio je i upravnik Državne arhive u Novom Sadu i bibliotekar Centralne biblioteke Vojvodine. Na njegovu inicijativu Trupi Društva za Srpsko narodno pozrište vraćeno je njeno staro ime - Srpsko narodno pozorište. Preminuo je oktobra 1956. godine u Novom Sadu.

 

Marije K. Jovanović

 

Ulici broj 13 u Veterniku dodeljuje se naziv Ulica Marije K. Jovanović, po odbornici Dobrovoljne zadruge Srpkinja pančevačkih i filantropistkinji. Marija Jovanović je rođena 1853. godine u Begeču, a do kraja života bila je dobrotvorkinja. Između ostalog, zaveštala je svoju imovinu Dobrovoljnoj zadruzi Srpkinja pančevačkih. Preminula je 1939. godine. 

 

Mare Đorđević Malagurski

 

Ulica broj 14 u Veterniku nosiće ime Mare Đorđević Malagurski, Subotičanke rođene 1894. godine u uglednoj bunjevačkoj porodici. Objavila je knjigu Bunjevački običaji u slikama i osnovala Bunjevačku prosvetnu maticu. Objavila je više dela, uključujući dramu "Manda Vojnićeva" čija premijera je trebalo da se održi u Narodnom pozorištu 8. aprila 1941. godine. Zbog bombardovanja Beograda, dva dana ranije, to se nije dogodilo. Preminula je 1971. godine.

 

Katice Rajčić

 

Ulica broj 15 u Veterniku zvaće se Ulica Katice Rajčić. Katica Rajčić rođena je u Subotici 1889. godine u uglednoj bunjevačkoj porodici. Bila je članica Akademske omladine u Beču, bavila se društveno-dobrotvornim radom i učestvovala u Bunjevačko-srpskom narodnom odboru. Bila je jedna od pet subotičkih žena među 75 izabranih subotičkih poslanika za Narodnu skupštinu Srba, Bunjevaca i ostalih Slovena na kojoj je izglasano otcepljenje Banata, Bačke i Baranje od Ugarske i njihovo prisajedinjenje Kraljevini Srbiji. Preminula je 1967. godine.

 

Mande Sudarević

 

Ulica broj 16 u Veterniku nosiće ime Mande Sudarević, još jedne Subotičanke iz bunjevačke porodice. Manda Sudarević je rođena 1882. godine, a bila je aktivna članica Bunjevačke kasine i Dobrotvorne zadruge Bunjevaca u Subotici. Učestvovala je u humanitarnim akcijama tokom Prvog svetskog rata, kao i u borbi za emancipaciju bunjevačkog naroda, ali i žena Bunjevki. Bila je jedna od pet subotičkih žena na Narodnoj skupštini na kojoj je proglašeno prisajedinjenje Vojvodine Kraljevini Srbiji. Preminula je 1977. godine.

 

Atanasije Manojlović

 

Ulica 18 u Veterniku zvaće se Ulica Atanasije Manojlović. Atanasija Manojlović rođena je u Subotici 1889. godine, kao jedno od desetoro dece. Bila je časnica Dobrotvorne zadruge Srpkinja. Radila je na organizovanju subotičkih žena na prikupljanju hrane i posteljine za bolničke krevete i sanitetski materijal radi opremanja bolnice za srpsku vojsku u Prvom svetskom ratu. Bila je jedna od pet subotičkih poslanica na Narodnoj skupštini 25. novembra 1918. godine. Preminula je 1974. godine.

 

Vojina Lazarevića

 

Ulica 20 u Veterniku zvaće se Ulica Vojina Lazarevića, po hirurgu iz Pančeva koji je maturirao u novosadskoj gimnaziji, a postao lekar u Beču. U vreme Balkanskog rata dobrovoljno se javio da radi u vojnoj bolnici u Skoplju. Srpski crveni krst ga je odlikovao za požrtvovan rad. U Zrenjaninu (Veliki Bečkerek) bio je šef hirurgije. U Novom Sadu je od 1929. godine prukovodio GInekološkim odeljenjem Državne bolnice. Jedini je Jugoslovenn koji je uvršten među doživotne članove Nemačkog društva za hirurgiju u Berlinu. Preminuo je 1953. godine.

 

Koste Majinskog

 

Ulica broj 21 u Veterniku zvaće se po Kosti Majinskom. Kosta Majinski je bio advokat i javni beležnik rođen u Srbobranu 1889. godine. Učestvovao je u osnivanju Advokatske komore u Novom Sadu i postao prvi sekretar Odbora. Bio je i urednik Glasnika Advokatske komore i pravni zastupnik Matice srpske. Ubijen je u fašističkoj raciji u Šajkaškoj 1942. godine. 

 

Jovana Joce Pervaza

 

Ulica broj 25 zvaće se Ulica Jovana Joce Pervaza, po zidaru i građevinskom preduzimaču. Njegove kuće izgrađene su na Šulcovom naselju, Podbari, duž Temerinskog puta i na Limanu. Neke od njih je i sam projektovao. Kao ugledni građevinac, osnovao je Udruženje ispitanih zidara i tesarskih majstora Vojvodine. Preminuo je u Novom Sadu 1947. godine.

 

Milice Tomić

 

Ulica broj 29 zvaće se po Milici Tomić, novinarki i ćerki Svetozara Miletića i suprugi Jaše Tomića. Milica Tomić je objavljivala političke tekstove u očevoj "Zastavi", a radila je i na prosvećivanju žena. Osnovala je čitaonicu "Posestrimu", zalagala se za obrazovanje žena sa sela, pokrenula dobrotvorni fond za bolesne i siromašne žene. Časopis "Žena", koji se bavio pitanjima obrazovanja i zaposlenja žena, kao i njihovim pravima u porodici i društvu, pokrenula je 1911. godine. Preminula je u Beogradu 1944. godine. 

 

Olge Stanković

 

Još jedna ulica bez imena u Veterniku dobija novi naziv i postaje Ulica Olge Stanković. Olga Stanković rođena je u Subotici 1865. godine, gde je završila osnovnu i srednju školu. Bila je članica Dobrotvorne zadruge Srpkinja i jedna od pet subotičkih poslanica na Narodnoj skupštini. Bavila se dobrotvornim radom usmerenim na pomaganje dece i učestvovala u osnivanju i radu doma za siromašnu žensku decu u Subotici. U toku okupacije za vreme Drugog svetskog rata prikupljala je pomoć za zatočene u subotičkim logorima. Preminula je u 92. godini u Subotici. 

Slavuja Hadžića

 

Ulica u Novom Sadu broj 10, koja se proteže od Kamenjara 5 do Podunavske u Veterniku, postaje Ulica Slavuja Hadžića, po televizijskom i filmskom snimatelju, reditelju i novinaru rođenom u Vukovaru 22. novembra 1934. godine. Preminuo je u Novom Sadu 2007. godine. Hadžićeva porodica se 1941. godine doselila u Tovariševo, 1945. u Novi Sad, gde je završio Višu mešovitu gimnaziju "Svetozar Marković". Potom je apsolvirao na Pravnom fakultetu u Beogradu. Bio je u braku od 1973. sa Mirjanom, rođenom Radivojev iz Rume, u kom su rođeni sinovi, Miloš 1976. i Jovan 1977. godine. Hadžić je bio pionir dokumentarnog filma. Stvarao je u Kino klubu "Slavko Vorkapić" (kasnije "Novi Sad") i prvi filmski novinar-dopisnik Televizije Beograd za Vojvodinu, od 1958. do 1976. godine. Uporedo sa tim, bio je neposredni učesnik u osnivanju prve producentske filmske kuće u Vojvodini gde je snimio niz dokumentarnih filmova. Od 1976. do 2006. bio je filmski snimatelj i reditelj Televizije  Novi Sad. Najznačajnija dela ostvario je u TV Novi Sad. Snimao je portrete, putopise i dokumentarne filmove različitog žanra. u čijem Dokumentarno-obrazovnom programu snima i režira, dokumentarne filmove i tematske serije. Snimao je putopise, serijal "Ključ vedrine", portrete o znamenitim ličnostima naše kulture, "Likovi revolucije" i "Hodočašće", emisiju sa temama iz istorije hrišćanstva. Filmske arhive Televizije Beograd, Televizije Novi Sad i Kinoteke čuvaju preko pet (5.000) hiljada novinarsko-filmskih zapisa i 496 dokumentarnih filmova i serija nastalih u vremenu od preko 55 godina Hadžićevog rada. Dobio je 69 nagrada i priznanja. U znak poštovanja i priznanja prema izvanrednom opusu Slavuja Hadžića, svestranom doajenu televizijskog i filmskog stvaralaštva, Upravni odbor RUV RTV Vojvodine 2007. godine, odlučio je da ustanovi Nagradu za celokupno autorsko delo na televiziji, imena "Slavuj Hadžić", koja se dodeljuje svake godine, na Dan RTV, u vidu plakete, diplome i novčanog iznosa. Život i delo Slavuja Hadžića, sabrani su i u monografiji "SLAVUJ HADžIĆ – život mišlјen slikom".