Pre 85 godina, 22. marta 1933. godine, ovde je po nalogu SS-ovog rajhfirera Hajnriha Himlera dopremljeno prvih 200 zatvorenika u novootvoren koncentracioni logor organizovan na mestu napuštene fabrike baruta i municije.
Koncentracioni logor Dahau tako je postao prvi od desetine hiljada mesta za eksploataciju ljudi do smrti robovskim radom, u boljem slučaju, ili u gorem logora za istrebljenje i logora smrti. Kroz jezivi nacistički sistem ubijanja, mučenja i eksploatacije od 1933. do 1945. pobede nad Trećim rajhom i njegovim saveznicima i kvislinškim režimima po Evropi, kroz ovaj logorski sistem prošlo je, procenjuje se, oko 18 miliona ljudi. Od tog broja ubijeno je 11 miliona, od čega se smatra da su petinu činila deca.
Redom su sistematski ubijani Jevreji, građani SSSR-a, Poljaci, Romi, osobe sa invaliditetom – neke s urođenim, neke sa stečenim defektima koje su nacisti proglasili "nedostojnim života", homoseksualne osobe, ali i politički zatvorenici, ratni zarobljenici, posebno ogroman broj katoličkih sveštenika i časnih sestara koji se nisu povinovali nacističkoj ideologiji...Jedan od istaknutijih među njima bio je vrlo uticajni sveštenih Rupert Majer iz Minhena, kojeg su zatvarali još od 1938. Njega je papa Jovan Pavle II beatifikovao 1987.
Nacisti su po pravilu pedantno beležili sudbinu po sudbinu, praktično s perverznom doslednošću uništavanja svake pojedine, zbog čega je i danas nacističku industriju smrti moguće izvrsno proučavati.
Kako se nacistički režim izrazito oslanjao na pljačku osvojenih država širom Evrope i ropski rad zarobljenih po koncentracionim logorima (u Aušvicu su, na primer, decu, bolesne i starije osobe koji nisu bili sposobni za rad, ubijali odmah po dolasku, dok su sve ostale mučili radom dok ne bi umrli), ruski istoričar Mihail Mjahkov proučio je koliko je robovski rad bio ekonomski važan za ratni pohod i ekonomiju nacističke Nemačke.
"Nacisti nisu beležili samo broj likvidiranih ljudi, nego i prihod koji je donosio ovaj ili onaj logor... Ovi proračuni pokazuju da je Nemačka od jednog logoraša prosečno zarađivala 1.630 rajhsmaraka, uključujući i troškove za njegovu likvidaciju", naveo je Mjahkov.
Kada se uporedi kupovna moć tog iznosa onda i danas, dolazi se do protivvrednosti od 7.489 američkih dolara danas. A ako se brojka primeni na sve logoraše koji nisu odmah ubijeni nego su ih nacisti ubijali ropskim radom, postaje jasno da Treći rajh svoj industrijski procvat, u jednom trenutku ekonomski uzlet i na kraju bogatstvo kojim je gazio i uništio Evropu, duguje – između ostalog – i destinama, ako ne i više od 100 milijardi dolara profita u današnjoj vrednosti na patnji i smrti miliona robova po logorima.
Suštinski, robovski rad je od prvog dana prvog koncentracionog logora, onog u Dahauu, korišten i kao sredstvo mučenja i kao sredstvo ubijanja i kao način za eksploataciju. Prema statistikama nemačkog ministarstva pravosuđa, za vreme 12 godina nacističke diktature po Nemačkoj i okupiranim državama, nacističke vlasti pod svojom direktnom upravom imale su čak 1.200 logora i specijalizovanih podlogora.
Kada se u obzir uzme i mnoštvo lokacija koja su nacisti držali privremeno otvorenim za posebne namene, na primer pri pokoljima u okupiranim državama, broj se penje na 15.000 logora od najvećeg Aušvica, do onih najmanjih.
A kad se tome dodaju i logori koje su otvarali kvislinški režimi pod nacistima, poput ustaškog ili onog Milana Nedića, dolazi se do 42.500 logora širom Evrope.
Ogromnoj većini njih logor u Dahauu služio je kao organizacioni uzor. Ili kako se Himler, jedan od ljudi iz samog vrha Holokausta, Porajmosa i svih drugih pokolja tog sistema, pohvalio već 1933. godine, kratko nakon otvaranja logora u Dahauu: "Logori po Nemačkoj niču kao gljive posle kiše".
Komentari 0
Nema komentara na izabrani dokument. Budite prvi koji će postaviti komentar.
Komentari čitalaca na objavljene vesti nisu stavovi redakcije portala 021 i predstavljaju privatno mišljenje anonimnog autora.
Redakcija 021 zadržava pravo izbora i modifikacije pristiglih komentara i nema nikakvu obavezu obrazlaganja svojih odluka.
Ukoliko je vaše mišljenje napisano bez gramatičkih i pravopisnih grešaka imaće veće šanse da bude objavljeno. Komentare pisane velikim slovima u većini slučajeva ne objavljujemo.
Pisanje komentara je ograničeno na 1.500 karaktera.
Napiši komentar